ایجودت تمامی قرآن
ای کلامت فراتر از برهان
فیض مهر گسترت در دل
نفس روح پرورت درجان
جن و انس و ملک تو را حاجب
همه بر آستان تو دربان
ماه از نور تو شده روشن
رجب از فیض تو شده جوشان
همه از خاندان تو گفتند
آیه های مقدس قرآن
دوستی تو مای? تقوا
پیروی از تو پای? ایمان
گر تو آئی به بستر مرگم
سختی مرگ می شود آسان
عالمیان ز علم تو مبهوت
آفرینش ز حلم تو حیران
من و دوری زدرگهت هرگز
به خدا که ندارد این امکان
نوکر خاندانتان هستم
دست من را بگیر ، آقا جان
می شوم در حریم تو زائر
السلام علیک یا باقر
السلام ای حقیقت دنیا
پنجمین ماه خان? زهرا
ششمین آفتاب پیغمبر
پای تا سر شباهت طاها
خلق و خویت به فاطمه رفته
صورت تو کشیده به مولا
نطق زیبات کلام روحانی
علم تو علم عالی اعلا
آدمیان به تو بلا گردان
پیش مرگت اهالی بالا
ای حدیث تو محیی اسلام
زنده ام از زیارت عاشورا
باقر العلم اهل البیت
شرف الشمس حضرت مولا
پسر فاطمه نمی راند
از در خانه اش گداها را
پس برات مرا بده امشب
کربلا و مدینه را آقا
روزی ام کن زیارت خود را
تا بیافتم شبی به پای شما
می شوم در حریم تو زائر
السلام علیک یا باقر
آشنای تو می شوم امشب
من فدای تو می شوم امشب
پای خود را به صورتم بگذار
خاک پای تو می شوم امشب
دستهایم دوباره خالی است
پس گدای تو می شوم امشب
تا دلت را دلم به دست آرد
بی نوای تو می شوم امشب
تو خودت جای خود که قربان
بچه های تو می شوم امشب
فطرس پر شکسته ام اما
باز همای تو می شوم امشب
پیش مرگت اگر نبودم من
با دعای تو می شوم امشب
تا کمی مدح تو نمک گیرد
کربلای تو می شوم امشب
دو سه خط از رقیه می خوانم
های های تو می شوم امشب
پیکر حجر را در آوردند
من ، چرای؟ تو می شوم امشب
می شوم در حریم تو زائر
السلام علیک یا باقر
کلمات کلیدی:
چرا ماه رجب، رجب المبسم الله الرحمن الرحیمرجب نامیده شده است؟
لغت شناسان واژه رجب را به عظمت معنا کردهاند، و مرجب به معنای "مورد عظمت قرار داده شده" میباشد. رجب هفتمین ماه از سال قمری است. بدین جهت بدان رجب المرجب گفتهاند که قبایل عرب به آن ماه احترام قایل بوده و آن را بزرگ میشمردند و جنگ را در آن ماه جایز ندانسته و یکی از ماههای حرام شمرده میشد.
بعد از ظهور اسلام بدان "شهر اللّه" گفته و تعظیم مینمودند. در آموزههای دینی ماه رجب از جایگاه و اهمیت خاص برخور دار است که حکایت از عظمت این ماه دارد در روایتی آمده است، : "رجب نام جویی است که از عسل شیرنتر و از برف سفیدتر است، هر که در این ماه روزه دارد، از آن جوی آبش دهند".
هر چیزی مقدمه ای دارد و هر چقدر ،امری مهم تر و اساسی تر و سرنوشت ساز تر باشد ، به همان نسبت مقدمه مهم تری نیز خواهد داشت لابد سرّی هست که برای رسیدن به این ماه مقدمه ای همچون ماه رجب وجود دارد . بسیاری از کسانی که نمی توانند در ماه رمضان از روزه و روضه خود فیض کافی ببرند و از مهمانی خدا بهره وافر ببرند ، اگر خوب نگاه کنیم متوّجه می شویم که در شناخت و درک اولین مقدّمه ماه رمضان المبارک یعنی ماه رجب المرجب کوتاهی کرده اند و چون خشت اوّل بنای خود سازی و معنویت را کج نهاده اند . درخت ایمانشان تا ثریای رمضان کج و ناراست بالا رفته است . چه خوب که از همین الان که در ماه رجب قرار داریم در بازشناسی خود و تنظیم رابطه مان با خدا کوشا و ساعی باشیم تا به آمادگی کامل وارد ماه های شعبان و رمضان گردیم . در فضیلت ماه رجب چه بسیار که گفته شده، از اعتکاف گرفته تا ایام ابیض و ولادت حضرت امیر ( ع ) و روزهای مؤکد این ماه تا مناجات های شبانه و دعاهای آشنا .
انشالله که توفیق همراهان باشد تا هر چه بیشتر از برکات این ماه پر فیض بهرهء کامل ببریم حقیر را هم از دعای خیرتان فراموش نکنید.
کلمات کلیدی:
3 ـ 2. حضور چهار زن برتر جهان هنگام تولّد
هنگامی که زمان فارغ شدن و وضع حمل زنی میرسد، معمولاً زنها برای کمک به او میشتابند؛ ولی هنگامی که حضرت خدیجه(س) به زنان قریش و بنیهاشم پیغام کمک فرستاد، آنها با کینهای که از ازدواج ایشان با پیامبر(ص) به دل داشتند، از کمک به او سر باز زدند و به یاری او نیامدند. در این هنگام، خدایی که تمام مقدّمات و برنامهریزی خود را برای تولّد این بانو، آماده و مهیّا ساخته بود، رسولان خود را برای یاری فرستاد:
«دَخَلَ عَلَیْهَا أَرْبَعُ نِسْوَ?ٍ طِوَالٍ کَأَنَّهُنَّ مِنْ نِسَاءِ بَنِیهاشِمٍ فَفَزِعَتْ مِنْهُنَّ فَقَالَتْ لَهَا إِحْدَاهُنَّ لَا تَحْزَنِی یَا خَدِیجَ?ُ فَإِنَّا رُسُلُ رَبِّکِ إِلَیْکِ وَ نَحْنُ أَخَوَاتُکِ أَنَا سَارَ?ُ وَ هَذِهِ آسِیَ?ُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ وَ هِیَ رَفِیقَتُکِ فِی الْجَنَّ?ِ وَ هَذِهِ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ وَ هَذِهِ صَفْرَاءُ [صَفُورَاءُ] بِنْتُ شُعَیْبٍ؛54
چهار زن بلند قامت و نورانی بر او وارد شدند که بیشتر، زنان بنیهاشم بودند. حضرت خدیجه چون آنها را دید، ترسید. یکی از آنان گفت: ای خدیجه! ناراحت مباش؛ چرا که ما را پروردگارت به سوی تو فرستاده است. ما خواهران تو هستیم؛ من ساره هستم و ایشان آسیه، دختر مزاحم، رفیق تو در بهشت، این مریم، دختر عمران و ایشان صفورا، دختر شعیب است.
چهار زن برتر جهان، همراه حضرت خدیجه(س) از برای چنین امر مهمّی مأمور شده و کمر به خدمت چنین وجودی بسته بودند.
4 ـ 2. نورانیشدن خانههای مکّه و سرتاسر غرب و شرق زمین
«فَلَمَّا سَقَطَتْ إِلَی الْأَرْضِ أَشْرَقَ مِنْهَا النُّورُ حَتَّی دَخَلَ بُیُوتَاتِ مَکَّ?َ وَ لَمْ یَبْقَ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ لَا غَرْبِهَا مَوْضِعٌ إِلَّا أَشْرَقَ فِیهِ ذَلِکَ النُّورُ؛55
پس هنگامی که حضرت فاطمه(س) پا به عرصه زمین نهاد، نوری عظیم از ایشان بلند شد تا اینکه این نور به تمام خانههای مکّه داخل شد و در شرق و غرب زمین، جایی از این نور خالی نماند. این همان «مثلُ نورِهِ کَمِشکا\»56 و «نور الله»57 است.»
شکوفهها، شگفتزده از طراوات نوزادی شدند که عطر خدا را به همراه داشت و ستارگان، خیره در سیمای طفلی شدند که نور آفریدگار در آن باز تابیده بود و حضرت خدیجه(س) شادمان از ولادت دختری که بوی عصمت میداد و طعم بهشت داشت.
5 ـ 2. خوراندن آب کوثر به حضرت فاطمه(س)، شستوشو با آن و لباسهای بهشتی
پس از آنکه حضرت متولّد شد، زنی که در مقابل حضرت خدیجه(س) بود، آن نوزاد را گرفت، اندکی از آب کوثر که قبلاً توسط حورالعین آماده گشته بود، به او خورانید و در آب کوثر شستوشو داد و با دو پارچه سفید رنگ که از شیر، سفیدتر و از مشک و عنبر خوشبوتر بودند، یکی را بر بدن نوزاد و دیگری را بر سر او بست.58
این نوزاد همان کوثر، حقیقت خیر فراوان است که خداوند وعدهاش را به پیامبر(ص) داده بود که: «ما به تو کوثر عطا میکنیم.»
6 ـ 2. شهادت بر توحید، نبوّت و امامت، اوّلین و آخرین رسالت
حضرت فاطمه(س)
نوزاد در بدو تولّد خود، لب به سخن گشود:
«فَنَطَقَتْ فَاطِمَ?ُ(س) بِشَهَادَ?ِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَ أَنَّ أَبِی رسولالله(ص) سَیِّدُ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَنَّ بَعْلِی سَیِّدُ الْأَوْصِیَاءِ وَ أَنَّ وُلْدِی سَیِّدُ الْأَسْبَاطِ ثُمَّ سَلَّمَتْ عَلَیْهِنَّ وَ سَمَّتْ کُلَّ وَاحِدَ?ٍ مِنْهُنَّ بِاسْمِهَا؛59
خدایی جز الله نیست. پدرم رسول خداست و سرور تمام انبیا. همسرم علی مرتضی(ع)، سرور تمام اوصیا و فرزندانم حسن و حسین: سرور تمام بنیآدم.
سپس نام تکتک فرزندان [معصومش] را برد و بر آنها سلام کرد.»
اینکه دیگران چه میاندیشیدند، مهم نیست؛ ما را همین حدیث بس است برای صراط مستقیم. آنهایی که این حدیث را باور ندارند، به سراغ آیات «قرآن کریم» بروند؛ آن هنگام که حضرت مریم(س) فرزند خود را به روی دست به میان آماج تیر تهمتها و ناسزاها آورد، حضرت عیسی(ع) لب به سخن گشود و فرمود:
«اِنّی عَبدُالله آتانِی الکتابَ و جَعَلَنی نَبیا؛60
من بنده خدایم. به من کتاب داده است و مرا پیامبر قرار داده است.»
حال چگونه این نوزاد سخن نگوید که خود، دختر اشرف انبیا و همسر و مادر یازده انسان برتر از حضرت عیسی(ع) است؟
7 ـ 2. بشارت اهل بهشت برای تولّد حضرت فاطمه(س)
در بخشی از حدیث آمده است که حضرت فاطمه(س) به حورالعین بهشتی لبخند زد:
«ضَحِکْنَ إِلَیْهَا وَ تَبَاشَرَتِ الْحُورُ الْعِینُ وَ بَشَّرَ أَهْلُ الْجَنَّ?ِ بَعْضُهُمْ بَعْضاً بِوِلَادَ?ِ فَاطِمَ?َ(س)؛61
حورالعین و اهل بهشت یکدیگر را برای تولّد فاطمه(س) بشارت گفتند.»
اینچنین است که خداوند و بهشت به وجود او افتخار میکند.
و َإفتَخَرَ جبرئیلُ بِکَونِهِ مِنهُم؛62
جبرئیل از اینکه از آنها (خاندان پیامبر) باشد، افتخار میکند.
8 ـ 2. رشد معجزهسان حضرت فاطمه(س)
کَانَتْ تَنْمِی فِی کُلِّ یَوْمٍ کَمَا یَنْمِی الصَّبِیُّ فِی شَهْرٍ وَ فِی شَهْرٍ کَمَا یَنْمِی الصَّبِیُّ فِی سَنَ?ٍ؛63
حضرت فاطمه(س) در هر روز به اندازهای رشد میکردند که بچّههای دیگر در ماه به آن اندازه رشد میکنند و هر ماه تا به حدّی که بچّههای دیگر در یک سال.
9 ـ 2. اذان و اقامه گفتن پیامبر(ص) در گوش حضرت فاطمه(س)
از حضرت علی(ع) روایت شده:
«هنگامی که فاطمه(س) متولّد شد، پیامبر(ص) وارد شد و در گوش راست حضرت فاطمه(س) اذان و در گوش چپ او اقامه گفت و پیامبر(ص) با هر کس مانند این انجام داد، از شیطان در امان ماند.»64
و این تازه آغازی بود برای رازهای پیچیده حضرت فاطمه(س) و ما فقط میتوانیم بگوییم:
الّلهمَّ صَلِّ علی فاطم?َ و أبیها و بَعلِها وَ بَنیها و السِّرالمُستَودِعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِهِ عِلمُکَ.
و از او بخواهیم: «یا فاطم?ُ! إشفَعی لَنا فی الجَنَّ?ِ»
لا تَقسَ فَضلَهُم لِلأنبیاء أجَل فَإنَّ سَلمانَهُم بعدَ تصغیرِ سلیمانُ؛65
فضل و برتری آنها را با انبیا قیاس نکن؛ همانا سلمانِ آنها را اگر (با لفظ) کوچک کنی، سلیمان میشود.
پینوشتها در دفتر مجلّه و همچنین در کتاب ارزشمند «بدانید من فاطمه هستم.» که به زودی از سوی انتشارات موعود چاپ میشود، موجود است.
کلمات کلیدی:
در بررسی ابعاد شخصیّت حضرت فاطمه، ولید\ الاسلام(س)1 موضوع تولّد ایشان یکی از جنبههای رازگونه و پیچیدهای میباشد که دارای برنامهریزی طولانی الهی بوده است.
همانگونه که زندگی کوتاه دنیوی آن بانو هنوز سرشار از ناگفتههای زیاد است و نامعلوم بودن مدفن شریف او سالهاست دل عاشقان را داغدار ساخته و قدرش همچون قبرش ناشناخته مانده، تولّد او نیز سِرِّ غامض و سر به مُهری است که فقط نکاتی از آن، از طریق سخنان فرزندان بزرگوارش به ما رسیده و برای شنیدن همین نکات هم، ظرف ذهن ما بسی کوچک و کمحجم است.
کلمات کلیدی:
–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–
–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–
سالروز میلاد خجسته فاطمه زهرا (س) سرور بانوان جهان، عطای خداوند سبحان، کوثر –_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–
سرای احمد امشب رشک طور است / زمین و آسمان غرق سرور است –_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–
–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–_–
|
کلمات کلیدی: